-
1 набить
сов.1) (что, чего) тутыру, басып тутыру, тыгыз итеп тутыру2) ( чего) (вколотить) (берникадәр) кагу3) ( что) сугу, сугып киертү4) ( что), разг. бәреп шештерү, ышкып суйдыру, кырдыру, чиләндерү (гомумән, җәрәхәтләп авырттыру)набить холку — [атның] җилкәсен чиләндерү
5) тех. ( что) (отпечатать узор на ткани) бизәк төшерү, бизәк басу6) ( кого-чего) (берникадәр) үтерү, атып үтерү7) (что, чего) (берникадәр) вату, җимерү•- набить карман
- набить мошну
- набить оскомину
- набить руку
- набить цену -
2 на-
1) фигыльләр ясый; аның мәгънәләре татар теленә түбәндәгечә тәрҗемә ителәа) "бәрелү" фигыле ярдәмендәб) "өстенә", "күп булып", "бик күп" сүзләре ярдәмендә яки төп фигыльне тәрҗемә итү юлы беләннамёрзнуть — [өстенә] кату, күп булып кату
насохнуть — [өстенә] ябышып кибү
в) "берникадәр", "күп итеп", "бик күп" сүзләре, шулай ук "кую" дигән дәрәҗә фигыле ярдәмендәнабрать ягод — ( берникадәр) җиләк җыю
настирать белья — ( берникадәр) кер юып кую
г) "бик яхшы", "бик әйбәт", "яхшылап", "әйбәтләп", "яхшы гына", "әйбәт кенә" сүзләре, шулай ук "кую" дигән дәрәҗә фигыле ярдәмендәд) "-ся" кисәкчәле фигыльләр белән килгәндә, "туйганчы" сүзе яки "...ып тую" формасы ярдәмендәнаговориться — туйганчы сөйләшү, сөйләшеп тую
наслушаться — туйганчы тыңлау, тыңлап тую
е) "акрын гына" сүзләре ярдәмендәз) фигыльнең тәмамланган төр формасын ясаганда, төп фигыль белән яисә "чыгару" дигән дәрәҗә фигыле ярдәмендә тәрҗемә ителәнапечатать — бастыру, бастырып чыгару
2) сыйфатлар ясый: бу очракта аның мәгьнәләре изафә ярдәмендә яки "...га тага (тагыла) торган", "...га элә (эленә) торган" сүзләре белән белдереләнагрудный — күкрәк...ы, күкрәккә тага торган
3) исемнәр ясыйнарукавник — җиңсә, беләксә
набалдашник — сакма, таяк чукмары, таяк башы
накрепко — нык итеп, ныклап; катгый рәвештә, кискен рәвештә
настрого — каты итеп, катгый рәвештә
насухо — коп-коры итеп, коп-коры булганчы, корытканчы
См. также в других словарях:
НАБИТЬ — НАБИТЬ, набью, набьёшь, повел. набей, совер. (к набивать). 1. что чем. Туго втискивая, вкладывая внутрь, наполнить что нибудь чем нибудь. Набить чучело. Набить подушку пухом. Набить погреб снегом. Набить трубку. Набить папирос. 2. что и на что.… … Толковый словарь Ушакова
наби́ть — бью, бьёшь; повел. набей; прич. страд. прош. набитый, бит, а, о; сов., перех. (несов. набивать). 1. Плотно вкладывая, втискивая внутрь, наполнить чем л. Набить подушку пухом. Набить погреб снегом. □ [Чемодан] до половины был набит путевыми… … Малый академический словарь
